آيت الله علامه سيدمرتضی عسكری(ره)یکی از چهره های ماندگار این دانشکده و جهان اسلام می باشند. شرح مختصری از زندگانی ایشان به شرح ذیل است: شايد كمتر كسي از اهالي تحقيق و تفحص در علم كلام باشد كه نام بزرگ مرد عرصه حديث پژوهی معاصر و پرچمدار مبارزه با تعصبات بی مغز، عالم برجسته جهان تشيع، حضرت آيت الله علامه سيدمرتضي عسكري(ره) را نشنيده باشد و آثار اين مجاهد سختكوش را تورّق نكرده باشد. آيت الله علامه سيدمرتضي عسكري(ره) در سال 1293 هـ . ش در خانوادهاي روحاني و ايراني الاصل از اهالي ساوه كه گويا دست تقدير، ايشان را ريزه خور خوان معرفت امامين عسكرين(علیهم السلام) در سامرا نموده بود، به دنيا آمد. علاقه فراواني به تحقيق با شيوه پدربزرگش، خاتم المحدثين داشت. در 17 سالگي به قم آمد و دروس عالي و مباحث اخلاقي و تهذيب و كلام و تفسير را نزد آيات عظام امام خميني، مرعشي نجفي، شريعتمدار ساوجي و حاج ميرزا خليل كمرهاي(قدس سرهم) آموخت و سپس به عراق بازگشت. دروس خارج را در عراق به پايان رساند. پس از آنكه طرح ایشان مبنی بر راه اندازی مدرسه علوم ديني مخصوص شيعيان در عراق با مخالفت روبرو شد، به ايران آمد و در مورد مدرسه نوين علوم ديني با حضرت آيت الله العظمي بروجردي(قدس سره) سخن گفت. اين طرح با نظر موافق ايشان مواجه شد، ولي از نظر تاريخي با جريان ملي شده صنعت نفت روبرو و اوضاع آشفته شد. جريان سياسي آن روزگار، اين طرح را مسكوت گذاشت. ايشان مجدداً به عراق بازگشتند و با حمايت مرجع عاليقدر حضرت آيت ا... العظمي سيدمحسن حكيم، مدارس و مؤسسات ديني زيادي را پايه گذاري نمودند. در آن روزگار، روشي مرسوم شده بود؛ بدين ترتيب كه مبلغيني از نجف به ساير كشورها ميفرستادند تا به تبليغ دين مبين اسلام و آيين پاك تشيع بپردازند. امّا اين مبلغين به دلايل فراوان از جمله نا آشنايي با فرهنگ و آداب و رسوم ملل ميزبان، بدون کسب توفيق چنداني به ديار خود باز مي گشتند. در پي این ناكاميها ، مرحوم علامه عسكري(ره) فكری نو در سر پروراند و اينگونه قدم به ميدان جديدي نهاد. نظر این بودكه به جاي فرستادن مبلغين از نجف به كشورهاي مختلف، ميتوان علاقمندان همان ملل را فراخواند و پس از تعليم و تهذيب، ايشان را براي تبليغ به كشور خود بازگرداند و اين فكر، اساس تأسيس دانشكده اصول الدين در بغداد بود. آري! دانشكده اصول الدين بغداد با تمام سختگيري های دولت وقت و با همه مشقت های جانفرسايي كه بر علامه عسكري(ره) تحميل كرد، تأسيس شد و خوش به بار نشست، به گونه اي كه تا زمان خروج اجباري اين عالم مجاهد از عراق، دو دوره از دانشجويان اين دانشكده فارغ التحصيل شدند؛ دانش آموختگانی همچون آقاي نوري مالكی نخست وزير سابق عراق، آقاي دكتر خُضَير عباس وزير سابق آموزش و پرورش، آقاي دكتر محمد شمرّي رئيس دانشكده ادبيات دانشگاه مستنصريه و ديگر مفاخري كه در مناصب مهم و مراكز بزرگ علمي پژوهشي به خدمت رساني ميپردازند. دولت وقت عراق كه سياست مبارزه با علما را تنها راهكار حفظ بقاي خود ميديد، در پي آزار و حتي قتل علامه برآمد و ايشان به اجبار از عراق خارج شد و به سوريه رفت. هنگامي كه مرحوم علامه عسكري در سوريه اقامت داشت، مردم آن ديار به واسطه مرحوم آيت الله العظمي گلپايگاني(قدس سره) از ايشان خواستند تا مركزي علمي در اين شهر داير كند. آيت الله گلپايگاني(قدس سره) نيز طي نامه اي اين امر را با ايشان در ميان گذاردند و ايشان را به اين عمل خير تشويق نمودند.
علامه عسكري(ره) پس از مدتي سكونت در سوريه و لبنان، در ايران رحل اقامت افكند و تا پايان عمر مبارك خود در ايران ماند. پس از رحلت بينانگذار جمهوري اسلامي ايران حضرت امام خميني(قدس سره)، مقام معظم رهبري حضرت آيت الله خامنه اي در نامه اي با دست خط مبارك خود به زبان عربي از علامه عسكري(ره) خواستند كه دانشكده اصول الدين را (كه آن را از قبل مي شناختند و با اهداف والاي آن آشنايي كامل داشتند) در ايران، راه اندازي نمايند. ترجمه نامه به شرح زير است:
تأسیس دانشکده : دانشکده اصول الدین در سال 1343شمسی(1384هـ.ق) با هدف جذب و آموزش جوانان مستعد و عالقمند از سراسر جهان اسلام و تربیت و ارتقاء آنان به عنوان سفیران و مبلغان دینی در کشورهای خود، با نام «کلیه اصولالدین» توسط عالمه سید مرتضی عسکری(رحمت الله علیه) در بغداد تأسیس شد. این دانشکده پس از یک دوره فعالیت، با محدودیتهایی از سوی رژیم بعثی عراق روبرو شد که به مهاجرت اجباری علامه عسکری(ره) و مصادره و تعطیلی دانشکده منتهی گردید. پس از پیروزی انقلاب اسلامی، در پی توصیه مکتوب مقام معظم رهبری (مدظله العالی) به علامه عسکری(ره) و پس از اخذ مجوز از وزارت علوم، تحقیقات و فناوری اساسنامۀ آن در تاريخ 19/10/74 در جلسه شوراي عالي انقلاب فرهنگي تصويب گرديد و در تاريخ 19/12/1374 طي حكمي از سوي وزير وقت فرهنگ و آموزش عالي دكتر سيدمحمدرضا هاشمي گلپايگاني، مرحوم علامه سيدمرتضي عسكري(ره) به رياست دانشكده منصوب گرديدند، از این رو دانشکده فعالیت خود را به منظور تربیت متخصصان در زمینه علوم قرآن، حدیث، سیره و علوم اسلامی در ایران از سرگرفت. دانشکده اصول الدین در ایران ابتدا در سال 1375 در قم تأسیس شد و به دنبال آن در سال1376 شعبههای تهران و دزفول و در سال 1391 شعبه ساوه راهاندازی گردید و تاکنون از طریق آزمونهای سراسری سازمان سنجش آموزش کشور اقدام به پذیرش دانشجو نموده است. فعالیتهای علمی پژوهشی دانشکده، در مقاطع کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری می باشد که بسیاری از آنان، هماینک مسئولیتهایی در مراکز دانشگاهی، علمی، پژوهشی و اجرایی داخل و خارج ایران بر عهده دارند. شایان ذکر است مرحوم علامه عسکری(ره) تا آخرین روزهای حیات پربرکت خود، علاوه بر فعالیتهای تحقیقی و تألیف آثار ماندگار، ریاست عالیه دانشکده را برعهده داشتند و در حال حاضر، این مسئولیت از سوی هیئت امنای دانشکده، به آیت الله محسن اراکی (حفظه الله) سپرده شده است. دانشکده غیر دولتی - غیر انتفاعی اصول الدین مرکز قم در سال 1375 تاسیس و از مهرماه همان سال با پذيرش دانشجو در مقطع كارشناسي ارشد، كار خود را آغاز كرد. درمراسم افتتاحيه اين دانشكده كه در ساختماني استيجاري انجام شد علماي بزرگي از جمله مرحوم علامه عسكری(ره)، آيت الله جوادي آملي، آيت الله شبيري زنجاني، آيت الله سبحاني، آيت الله اشتهاردي، آيت الله حاج آقا مهدي روحاني، حجه الاسلام و المسلمين محمدي گلپايگاني و ... حضور داشتند. درسال 1376 احداث ساختمان فعلي دانشكده با مساحت 4000 متر مربع آغاز شد و در سال 1378 به پايان رسيد. شیوه و شرایط پذیرش دانشجو این دانشکده هر ساله از طریق آزمون سراسری دانشگاهها و مراکز آموزش عالی که از سوی سازمان سنجش کشور برگزار میگردد، از میان متقاضیان دانشجو میپذیرد. همچنین پذیرش دانشجو بر اساس سوابق تحصیلی(بدون آزمون) در مقطع کارشناسی تمامی رشتهها صورت میگیرد. شرایط عمومی و اختصاصی 1. اعتقاد و التزام عملی به دین اسلام و نظام جمهوری اسلامی ایران 2. رعایت شئونات اسلامی، پوشش اسلامی بانوان و پوشش مناسب آقایان 3. نداشتن منع قانونی داوطلبان مرد از لحاظ خدمت نظام وظیفه 4. داشتن مدرک تحصیلی لازم برای ورود به مقطع مورد نظر 5. پرداخت شهریه طبق تعرفههای وزارت علوم، تحقیقات و فناوری
|